Toespraak van Hugo Horiot bij de uitreiking van de Euregio Literatuurprijs voor Scholieren

Geachte dames en heren, lieve scholieren uit de Euregio, Ik wil graag mijn dankbaarheid aan u uitspreken voor de uitreiking van deze prijs.

Schrijven is een noodzakelijkheid en een engagement. Het is een daad van verzet tegen middelmatigheid, barbaarsheid, stommiteit, dogma’s, intolerantie, ignorantie. Schrijven is de urgentie zijn medemensen mee te delen wat je hun mondeling niet kunt zeggen zonder onderbroken of verkeerd verstaan te worden. Mijn beloning en mijn trots vandaag is te weten dat u me heeft begrepen.

Na avonturen met de uitgeverijen L´Iconoclaste in Frankrijk, Hanser Berlin in Duitsland en Uitgeverij Oevers in Nederland, is De keizer, dat ben ik ook een theateravontuur geworden. In de afgelopen jaren kreeg ik tijdens dit theateravontuur, dat deze zomer in Avignon voortgezet zal worden, de gelegenheid te ervaren hoe de tekst vooral bij jonge mensen weerklank vindt. Het raakt me zeer dat dit hier op Europees niveau wordt bevestigd.

De kwestie van anderszijn is universeel, zij gaat ons allemaal aan. We kunnen dit anderszijn een dag lang van binnenuit leven doordat we heel bewust niet in harmonie met onze omgeving komen; of uiterlijk doordat we ons aan het vreemde, geheimzinnige en raadselachtige blootstellen. Onze relatie met anderen, de spontane afwijzing die het gevolg daarvan kan zijn, of het betwijfelen dat door haar kan worden veroorzaakt, vormen de betrekkingen tussen individuen, volkeren en civilisaties. Onze omgang met het vreemde laat de richtsnoer van ons persoonlijk bestaan zien en vormt het kader van het collectieve project waar we samen aan werken. Deze uiterst politieke kwestie zal in de komende dagen weer aan de orde komen, ten goede of ten kwade, wanneer de burgers van de 27 lidstaten van de Europese Unie gaan stemmen om de grootste wereldse institutie van het algemeen stemrecht te vernieuwen: het Europees Parlement.

Deze prijs van De Euregio leest is in deze samenhang van bijzonder belang omdat hij – dankzij het talent van de vertalers aan wie ik hier graag mijn grote waardering wil uitspreken – de verbindende factor tussen ons naar voren brengt. Zij verenigen onze culturen in het verschil van onze talen. De juiste woorden te vinden om de intimiteit van een vreemde gedachte over te brengen, is niet eenvoudig en vormt een wezenlijke brug om verenigd te blijven in ons verschil.

Ik bedank ook mijn uitgeefster Sophie de Sivry die dit boek heeft begeleid en de initiatiefneemster van de prijs Sylvie Schenk die me uitnodigde voor deze fantastische gelegenheid. Ik bedank ook mijn moeder, de schrijfster Françoise Lefèvre, die me steeds weer bemoedigde te schrijven.

Tot slot wil ik deze prijs graag ter herinnering aan degene opdragen die mijn eerste lezer was: Jean-Jacques Pauvert.