Hugo Horiot

Over dit boek:

Hugo Horiot is verliefd op wielen en alles wat beweegt of draait. Hij is geobsedeerd door de buitenaardse taal van pijpen – ze lopen, zo verbeeldt hij zich, van zijn huis naar het midden van de aarde. Hij veroorzaakt eindeloze problemen thuis en haat school. Hij mompelt: ‘Ik droom in mijn slaap en ik droom als ik wakker ben.’ Maar hij droomt zo hard, dat hij de wereld om zich heen buiten sluit. De school is een gevangenis waaruit hij moet ontsnappen, zijn leraren zijn onderdrukkers, en zijn klasgenoten ‘een schare van vrolijke kwelgeesten.’ Dit is het portret van een jongen die dan wel lijdt onder zijn autisme, maar tegelijkertijd ook een mooie rebel is, vastberaden om zich een weg door zijn kindertijd te banen om een blijvend gevoel van persoonlijke vrijheid te vinden.